#30 NERVE

Tytuł: NERVE

Autor: Jeanne Ryan

Liczba stron: 296

Wydawnictwo: Dolnośląskie

Rok wydania: 2016

Opis:

Aby przetrwać, musisz podjąć wyzwanie!

Vee, otoczona popularnymi przyjaciółmi, zawsze pozostaje w cieniu. Któregoś dnia postanawia to zmienić i bierze udział w internetowej grze Nerve. Z intrygującym Ianem u boku żadne zadanie nie jest trudne. Początkowo gra wydaje się ekscytująca, jednak wkrótce przybiera zaskakująco niebezpieczny obrót… 

Zazwyczaj staram się tego nie robić; a mianowicie wcześniejsze oglądanie filmu, zanim przeczytam powieść, na której podstawie powstała dana produkcja. Jednak w przypadku Nerve wyszło inaczej, gdyż na tę ekranizację czekałam naprawdę długo za sprawą Emmy Roberts i zwiastunu, który mnie oczarował (recenzja filmu). Spodziewałam się, iż książka także mnie oczaruje, jednak nie wszystko spodobało mi się, jak tego sobie życzyłam. 

Nerve jest dość ciekawą pozycją, która pokazuje, do czego prowadzi nierozwaga, naiwność i świat internetowy. Czujemy się względnie bezpieczni za ekranem, jednak nie wiemy, kto ani co jest po drugiej stronie. Właśnie w taką pułapkę wpadła nastoletnia Vee, która chciała zmienić coś w swoim nudnym życiu.

Główna bohaterka jest typem bardzo cichej i grzecznej dziewczynki, trzymającej się zawsze na uboczu. W cieniu swojej przyjaciółki Sydney nigdy nie była w centrum uwagi. Gra Nerve jest okazją, by wreszcie udowodnić, że stać ją na więcej oraz że nie jest taka nudna, za jaką ją większość bierze. A nagrody, któe można zdobyć kuszą, a nawet bardzo.

Z początku zadania są dosyć proste, wszystko idzie (prawie) gładko i łatwo, a Vee pokonuje swoje lęki i igra z prawem, własnym charakterem, który często daje o sobie znać.

Chciałabym delikatnie napisać, iż ta pozycja nie wpadła w mój gust, jednak tak się po prostu nie da, bo to za mało. Zawiodłam się na całej linii, bo dostałam zwyczajną młodzieżówkę z nieco interesującą fabułą, lecz pustymi i naiwnymi bohaterami. Irytacja towarzyszyła mi prawie ciągle za sprawą dziecinnej i płaczącej Vee, która podejmuje się zadań, do których nie jest nawet przygotowana psychicznie. Pozostali bohaterzy ginęli w całej książce, przez swoją słabą kreację, byli jedynie tłem dla gry Nerve. 

Język także nie powala, nawet jak na młodzieżówkę, jest prosty, momentami aż zbyt bardzo. Pomijam już kwestię ekranizacji, która znacząco się różni od książki, co jest w tym przypadku świetnym rozwiązaniem. Nie zostałam zaskoczona, przestraszona, jestem totalnie obojętna tej pozycji, nad czym trochę ubolewam. 

Jedyna rzecz, która nieco mnie zaintrygowała to zakończenie, które nie jest jednoznaczne. Pozwala ono na domysły czytelnika i wyobrażenia sobie dalszej historii. Nie myślcie, że ta pozycja jest zła, po prostu czytałam dużo lepsze. Ta jest przeciętna, nic więcej.

***

Witajcie w 2017! Jak minął Wam Nowy Rok? Macie jakieś postanowienia noworoczne? I przede wszystkim, znacie Nerve?