PRZEDPREMIEROWO #18 Dziecko wspomnień

Tytuł: Dziecko wspomnień

Autor: Steena Holmes

Liczba stron: 240

Wydawnictwo: Kobiece

Premiera: 7.10.2016

Opis:

Brian jest zachwycony, gdy dowiaduje się, że jego żona Diana jest w ciąży. Pora na dziecko nie jest jednak najlepsza – Diana właśnie otrzymała awans w pracy, a Brian musi jechać do Londynu pomóc przy otwieraniu nowego biura.

Rok później Diana nie potrafi sobie wyobrazić życia bez swej pięknej córeczki Grace. Bije się z myślami, czy wracać do pracy – tak niechętnie zostawia dziewczynkę samą. Sprawy komplikuje to, że Brian musiał zostać w Londynie na dłużej, niż wcześniej przewidywali. Kiedy Diana zaczyna zauważać dziwne zachowanie najbliższych, uświadamia sobie, że nie wszystko jest takie, jakie się wydaje. Czyżby chodziło o straszne, niewyjaśnione do tej pory zdarzenia z przeszłości?

Dziś przychodzę z recenzją książki, która zostawiła mnie na granicy smutku i lekkiego rozczarowania. Ale w tym bardzo pozytywnym sensie. Zapytacie, jak to możliwe? Ano zaraz się dowiecie.

Historia opowiada o Dianie - kobiecie niezależnej, o silnym charakterze, która jest w pełni poświęcona pracy jak i małżeństwu. Mimo że zbliża się mały kroczkami do średniego wieku, nadal nie chce mieć dzieci. Jednak nieoczekiwane zdarzenia sprawią, że kobieta odkryje swoją matczyną naturę. Nie zapominajmy o Brianie, czyli jej oddanym mężu. Zawsze ją wspiera i na wieść o dziecku jest wniebowzięty. Lecz z biegiem czasu dziwne zachowania wokół Diany, spowodują mętlik jak i nieodwracalne zmiany w jej życiu. Czy wszystko jest takie, na jakie się wydaje? 

Niewątpliwe historia przedstawiona w książce może nam nieco namieszać w głowie. Teraźniejszość, w której zaplątana jest Diana, miesza się ze wspomnieniami z perspektywy Briana. 

Tak naprawdę trudno stwierdzić, co dzieje się naprawdę, a co jest spekulacjami Diany. Dochodzi do tego niania Nina, która od początku wydawała mi się ambiwalentna. Z jednej strony jej postać mnie fascynowała, z drugiej czułam do niej niechęć.

Ta powieść nie jest tylko wzruszająca, ale także pokazuje matczyną miłość do dziecka i jej skutki. Niekiedy dobre, w najgorszym wypadku katastrofalne. Czasami zwykłe uczucie zamienia się w obsesję, która wprawia w szok i niedowierzanie. Poruszony temat psychozy poporodowej nadał tej powieści autentyczności i pewnej przestrogi, że nie zawsze wszystko kończy się happy endem. 

Nie zapominajmy także o bohaterach, którzy są naprawdę ciekawie zarysowani. Szczególnie uczucia Diany wprost wyskakują z kart tej powieści. To samo tyczy się Briana, który jest zdeterminowany, by opiekować się swoją żoną i za wszelką cenę zadbać o przyszłość swojej rodziny.

Wracając do mojego rozczarowania, jest mi naprawdę przykro, że ta pozycja jest nieco króciutka. Chętnie przeczytałabym bardziej obszerną wersję tej historii - bo tematyka jest naprawdę ciekawa i porusza najwrażliwsze strony nas. Podczas czytania tej powieści wiele razy rozmyślałam nad tym, co stanie się dalej, ale autorka stworzyła coś, co przeszło wszelkie moje oczekiwania. 

Dziecko wspomnień to książka, którą może nie zapamięta się na długo, lecz lektura jest przyjemna i przede wszystkim wzrusza czytelnika. Z pewnością jest w pewien sposób wyrazista jak i pisana przystępnym językiem. Wiele niewiadomych jak i odkrywanie kawałkami przeszłości powoduje, że czytelnik tak naprawdę nie wie, co dzieje się naprawdę, a co nie. Nadzieja i wiara w lepsze jutro wyzierają z tej książki, a także inspirują. Strata, smutek, ale także miłość - to wartości, które są niezwykle ciekawie wplecione w całą historię. A zakończenie szokuje. Dosłownie. 

Za egzemplarz do recenzji dziękuję wydawnictwu Kobiecemu