wtorek, 11 października 2016

#21 Ślady

Tytuł: Ślady
Autor: Jakub Małecki
Liczba stron: 304
Wydawnictwo: SQN
Rok wydania: 2016

Opis:
Koniec świata za każdym razem wygląda inaczej. Jest pędzącą kulą, błyskiem szkła, odgłosem pukania do drzwi. Czasami nadchodzi w huku. Czasami cicho krąży wokół stołu.
Tadeusz ginie na wojnie, ale nie umiera cały. Pada na ziemię z rozerwaną głową, aby od tej pory trwać w życiach innych. Bożena, jego daleka krewna, zostaje światowej sławy modelką, nigdy jednak nie przestaje uciekać przed samą sobą. Ludwik, jej ojciec, co rano budzi się, nie wiedząc, kim jest, a jednak próbuje być kimś. Kolejne życiorysy przeplatają się coraz gęściej, tworząc niepokojącą mozaikę radości, tęsknot i lęków.
Wojna, miłość, szaleństwo i wspomnienia. Samotnicy, kochankowie i ofiary. Ludzie z wielkimi marzeniami i przeszłością, o której nieraz chcieliby zapomnieć. Ci, którzy żyją tylko w połowie, i ci, którzy chcą żyć wiele razy.

A pośród nich coś, o czym żaden z nich nie ma pojęcia. Choć niektórzy przeczuwają.
Są takie książki, które wywołują sprzeczne uczucia. Z jednej strony fascynują cię i skłaniają do przemyśleń, zaś z drugiej zdarzenia w nich wydają się oderwanymi kartkami z zaniedbanego zeszytu, które plączą się i wywołują mętlik. Takie właśnie są Ślady. Jedyne w swoim rodzaju.
Człowiek ma pewien początek jak i koniec. Narodziny i śmierć. Czy zastanawialiśmy się, co jest pomiędzy? Pewne etapy życia, które nas kształtują, zostawiają swe piętno, kreują nas na takich, jakimi jesteśmy. O tym właśnie jest ta powieść.
Każdego dnia przeżywamy miliony emocji; radość, złość, rozczarowanie, smutek, żal, przygnębienie, a to wszystko w otoczce naszej marnej egzystencji. Niektórzy potrafią wszystko wyciszyć, usuwając to w kąt, żyjąc inaczej. Inni zaś dzięki swojemu temperamentowi są żywiołowi, lekkomyślni, nie myślą o konsekwencjach. 
W Śladach przeżyjemy to wszystko, a nawet więcej. Wyrządzane krzywdy, znikające wspomnienia, bolesna prawda, odrzucenie, chwilowa radość i uniesienie, romanse i znajdowanie drugiej połówki. Wszystko leci po kolei, tworząc obrazy ludzi o różnych charakterach, jednak nadal podobnych do siebie. Bo wszystko kończy się śmiercią, wcześniejszą czy późniejszą, nieprawdaż? 
Bardzo trudno scharakteryzować tę książkę, jest ona dość nietypowa, a przecież porusza takie podstawowe kwestie jak życie człowieka. Każdy rozdział opowiada historię innej osoby, jej życie, uczucia, lęki, myśli, a także nieuchronną śmierć. To kiedy przyjdzie, nie jest wcale takie przewidywalne i proste. Niekiedy możemy ją wyczuć, że zbliża się wielkimi krokami, zaś niekiedy zaskakuje i w jednej chwili zjawia się nieoczekiwanie. 
Wielowątkowość to coś, co wyróżnia tę pozycję, a także krótkie rozdziały. Pomimo że nie są rozwlekłe, przekazują więcej niż mogłabym się spodziewać. To właśnie przez to, tę powieść czytało mi się naprawdę szybko i przyjemnie. Akcja nie pędzi, ale jednocześnie wszystko wydaje się dynamiczne jak i głębokie. 
Każda z postaci jest na swój sposób indywidualna, ale przez przeplatające się losy w książce, można dojść do wniosku że są zbliżone do siebie postępowaniem i charakterem, przez co cała powieść jest napisana ze smakiem i tworzy spójną całość. 
Ślady to opowieść o życiu i o tym, co nam towarzyszy podczas tej wędrówki ku końcowi. Znajdziemy tu postacie i ich  myśli, przez które możemy zastanowić się nad własną egzystencją. Każdy z nas jest inny, każdy ma inne marzenia i troski, cele. To, czy im sprostamy zależy wyłącznie od nas. Niekiedy są to wybory, które wyjdą nam na dobre, zaś czasami może być odwrotnie. Jeśli szukacie książki z głębszym przesłaniem, która może w pewien sposób wpłynąć na sposób postrzegania życia, ta pozycja jest dla Was. Przez liczne portrety ludzi, każdy odnajdzie tu cząstkę siebie; choćby najmniejszą. 

Za egzemplarz do recenzji dziękuję wydawnictwu SQN


18 komentarzy:

  1. Mam mieszane uczucia co do tej pozycji. Z jednej strony mnie przyciąga, a z drugiej nie chcę użyć słowa odpycha, ale może raczej... nie zachęca. "Odstrasza" mnie wielowątkowość w książce, bo dość często wtedy się gubię. Z drugiej strony piszesz, że każdy rozdział to inna historia więc nie powinnam mieć z tym problemu. Poza tym książki z głębszym przesłaniem wymagają ode mnie większego skupienia. Być może w jakieś leniwe niedzielne popołudnie bym po nią sięgnęłam, ale póki co nie będzie ona moim priorytetem.

    Pozdrawiam
    Kejt_Pe

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ta książka nie jest wcale taka wymagająca. Zdania są proste, często urywane, a przesłanie proste. W każdym rozdziale jest opisane życie innej postaci; często zakończone śmiercią. ;-)
      Pozdrawiam!

      Usuń
  2. A ja już nie mogę się doczekać, kiedy przeczytam tą książkę :)
    Narazie jednak na mojej półce inna powieść tego autora "Dygot".
    Pozdrawiam
    Na planecie Małego Księcia

    OdpowiedzUsuń
  3. Zachęcasz :D
    Okładka przepiękna, i wnętrze widzę że też bogate :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Tak, okładka przyciąga wzrok. :D Cieszę się, że mogłam zachęcić. ;-)

      Usuń
  4. To druga pozytywna recenzja tej książki, którą dzisiaj czytam. Cóż, będę musiała wzbogacić swój księgozbiór o ten tytuł.

    OdpowiedzUsuń
  5. Niestety nie mój gust, ale jak to się mówi o gustach się nie dyskutuje.
    Pozdrawiam
    Biblioteka Tajemnic

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Co racja, to racja. Każdy ma inne upodobania jeśli chodzi o książki. ;-)
      Pozdrawiam!

      Usuń
  6. Jestem ciekawa, jak autor-mężczyzna podchodzi do tematu codzienności. Przyznaję, że zależy mi na przeczytaniu zarówno "Śladów", jak i wcześniejszego "Dygotu". Pozdrawiam! :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ja po przeczytaniu tej powieści, jestem bardzo ciekawa Dygotu. ;-) Mam nadzieję, że będzie równie dobry, o ile nie lepszy.
      Pozdrawiam!

      Usuń
  7. Po Dygocie musiałam sięgnąć po Ślady, nie mogło być inaczej, bardzo mi odpowiadają takie klimaty książek, zdecydowanie coś dla mnie. :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ja w tego typu klimatach nie obcuję za często, ale od czasu do czasu chętnie sięgam po takie pozycje. ;-)

      Usuń
  8. Nie słyszałam wcześniej o tej książce, ale wydaje się być interesująca.
    Bardzo ładne zdjęcia :)
    Pozdrawiam, Ola
    bookwithhottea.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. I taka właśnie jest, nietypowa, ale interesująca. ;-)
      Dziękuję bardzo, równiez pozdrawiam!

      Usuń
  9. Muszę w końcu sięgnąć po twórczość Jakuba Małeckiego. A zdjęcie rewelacyjne:)Pozdrawiam, bookmystery.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ja mam w planach przeczytanie także Dygotu jego autorstwa, może okaże się jeszcze lepszy. ;-)
      Dziękuję, również pozdrawiam!

      Usuń