#54 Ekspozycja

Tytuł: Ekspozycja
Autor: Remigiusz Mróz
Liczba stron: 480
Cykl: Komisarz Forst; Tom I
Wydawnictwo: Filia
Rok wydania: 2015

Opis:

Termin "ekspozycja" ma przynajmniej pięć znaczeń. Podobnie wieloznaczny jest każdy krok mordercy. Pewnego ranka turyści odkrywają na Giewoncie makabryczny widok – na ramionach krzyża powieszono nagiego mężczyznę. Wszystko wskazuje na to, że zabójca nie zostawił żadnych śladów. Sprawę prowadzi niecieszący się dobrą opinią komisarz Wiktor Forst. Zanim tamtego ranka stanął na Giewoncie, wydawało mu się, że widział w życiu wszystko. Tropy, jakie odkryje wraz z dziennikarką Olgą Szrebską, doprowadzą go do dawno zapomnianych tajemnic… Winy z przeszłości nie dadzą o sobie zapomnieć. Okrutne zbrodnie muszą zostać odkupione.

Źródło: wydawnictwofilia.pl

Z polską twórczością jestem na styk, rzadko sięgam po rodzime tytuły, aczkolwiek w ostatnim czasie miałam szansę skusić się na Ekspozycję. Na temat Mroza już sporo się naczytałam, więc chciałam ocenić sama, czy to coś wartego uwagi. 

Zaletą powieści jest z pewnością to, iż akcja rozkręca się w naszych rodzinnych stronach, Tatrach. Możemy poczuć się jak u siebie, opisy  przyrody, polskiej mentalności - poczułam się komfortowo, czytając coś, z czym mam do czynienia na co dzień. Co prawda później losy bohaterów będą rozgrywane w innych miejscach, aczkolwiek sercem nadal pozostaje południe Polski. 

Bohaterowie są dosyć specyficzni. Mają znak rozpoznawczy, jak chociażby Forst i jego gumy cynamonowe. Można ich lubić bądź nie, aczkolwiek z pewnością zaciekawiają i czytelnik z każdą kolejną stroną pragnie poznać, co się z nimi dzieje. Czy stanie im się coś niebezpiecznego? Jak rozstrzygnie się śledztwo? Kto jest w to zamieszany? Czy główny sprawca zostanie ujęty? Dużo pytań miałam podczas lektury tej książki. Doceniam fakt, że nie na wszystkie dostałam odpowiedź, co zachęciło mnie do sięgnięcia po kontynuację. 

Wszystko w tej pozycji dzieje się szybko. 480 stron? Przeleciało mi jak zaledwie 200, naprawdę. Nie mogłam się wprost oderwać od kart powieści. Wątki religijne, coraz to nowsze spiski, niebezpieczeństwa czyhające na postacie, zawrotna akcja, ciekawe charaktery, znajdziemy tu wiele elementów, które sprawią, iż docenimy tę książkę, co nie znaczy, że jest ona idealna.

Przeszkadzało mi to, że momentami była oderwana od rzeczywistości. Autor nieco puścił wodzę fantazji i pewne zdarzenia były jakby wyjęte z powieści fantastycznej, nie mające prawa zdarzyć się w realnym świecie. Przekleństw nie znajdziemy tu za dużo, lecz czasami wydawało mi się, iż pojawiały się w złych momentach, po prostu niepotrzebnie. Co za dużo to nie zdrowo. 

Zakończenie natomiast nieco wcisnęło mnie w fotel, totalnie nie spodziewałam się takiego obrotu spraw, uwierzcie warto było czekać na ten moment! A po zakończeniu koniecznie musiałam zdobyć tom kolejny. Tak, jestem już po jego lekturze. Czy uważam jak znaczna część moli książkowych, że kontynuacja jest lepsza? Dowiecie się o tym w kolejnych recenzjach, na razie zachęcam do sięgnięcia po Ekspozycję.